Algun di e poemanan di mas bunita ku hamas a ser skirbí a bin for di Rei Salomon: “Pa tur kos tin un tempu, un tempu pa tur propósito bou di shelu: un tempu pa nase i un tempu pa muri, un tempu pa planta i un tempu pa ranka ku rais ku tur, loke ku a ser plantá; un tempu pa mata i un tempu pa kura; un tempu pa bash'abou i un tempu pa rekonstruí; un tempu pa yora i un tempu pa hari; un tempu pa tene rou i un tempu pa balia; un tempu pa tira piedra afó i un tempu pa piki piedra; un tempu pa brasa i un tempu pa keda sin brasa; un tempu pa gana i un tempu pa pèrdè; un tempu pa warda i un tempu pa tir'afó; un tempu pa sker i un tempu pa kose; un tempu pa keda ketu i un tempu pa papia; un tempu pa stima i un tempu pa odia; un tempu di guera i un tempu di pas” (Eklesiastés 3:1-8, NKJV).
E palabranan ei ta reflehá asina tantu di eksistensia humano, e etapanan, e ritmonan di nos bida. Sí, nos bida ta pasa dor di fasenan, dor di kambionan, i nan ta hasi esei for di e momentu ku nos nase. Tin biaha e kambionan ta bon, tin biaha no; tin biaha nos tin kontròl riba nan; tin biaha no. E siman aki, laga nos wak e temporadanan i ritmonan di nos bida, spesialmente ora nan ta impaktá nos i nos famianan tambe.